De Artist Experience met high end escort Liv

High end escort Liv uit Den Haag biedt de Artist Experience

Onze high end escorts verassen ons regelmatig met leuke ideeën. Zo introduceerde escort Liv uit Den Haag bij ons haar Artist Experience, waar ze in dit blog alles over vertelt hoe zij dit voor zich ziet. Ze maakte zelfs een prachtige illustratie erbij.

Escort Liv uit Den Haag en haar Artist Experience

"We staan samen voor een naaktportret door Toulouse-Lautrec in het van Gogh Museum. Ik heb een stiekeme glimlach op mijn gezicht, omdat ik iets weet wat jij nog niet weet. Onder mijn blouse en onder mijn rok ben ik helemaal naakt. Dat is niet alleen praktisch voor wat we zometeen gaan doen, maar zorgt ervoor dat ik van het idee alleen al zo opgewonden raak dat ik hier kletsnat in het museum sta. Helaas zijn we niet alleen. Naast ons staat een oudere dame, heel keurig, ze heeft kort grijs haar en draagt een strenge bril met rood montuur. Ze kijkt heel geconcentreerd naar het schilderij voor ons, ze gaat iets dichterbij staan, dan weer een paar centimeter achteruit, ze bestudeert het schilderij alsof het om brandend water gaat. Op het schilderij zie je een naakte vrouw liggend op een beslapen bed, elegant gevleid tussen de lakens, met mooie ronde billen en een blanke huid. Jij en ik zouden nu ook het liefst in bed liggen, dat voelen we allebei, maar nu we hier toch zijn kunnen we net zo goed wat inspiratie opdoen.

Ik ben gek op schilderkunst. Wanneer ik een museum bezoek blijf ik het liefst urenlang rondhangen en droom ik weg bij de schilderijen, van modern-abstract tot meer klassiek-figuratief, het kan van alles zijn, maar het allerleukst vind ik naakt. Ik ben gek op de manier hoe de oude meesters het vrouwelijk schoon afbeeldden, zó ver verwijderd van het hedendaagse schoonheidsideaal, maar o zo mooi, die zachte witte lijven en borsten waar je je gezicht in zou willen drukken. En sinds ik high class escort ben heeft dit naakt nog een extra dimensie gekregen, een toegevoegde laag waardoor ik een ondeugende glimlach wederom niet kan onderdrukken. Als ik voor zo’n naaktportret sta, dan voel ik mij op een vreemde manier verbonden met die afgebeelde vrouwen.

Terwijl ik opzij leun fluister ik, zo zacht dat ik zeker weet dat die keurige mevrouw met de rode bril ons niet hoort: ‘dat ben ik’ en wanneer ik dat zeg wrijf ik mijn lippen langs jouw oor. Heel even maar. Niemand heeft het gezien, daar let ik op, in de publieke ruimte oog ik net zo degelijk als die mevrouw met de rode bril. Maar straks, wanneer we alleen zijn, ben ik dat model op het schilderij van Toulouse-Lautrec. Jij kijkt eerst mij aan, dan naar het schilderij, dan weer naar mij, op je gezicht een mengeling van opwinding en onbegrip. Ik glimlach en fluister: ‘wanneer impressionisten als Lautrec een naaktmodel nodig hadden gingen ze naar een courtisane.’ Dan verschijnt er een grijns op je gezicht. ‘Aha. Je bedoelt een high class escort.’ De keurige mevrouw met de rode bril staat inmiddels met haar neus tegen het naaktportret, alsof ze van plan is het schilderij oraal te bevredigen, en wij gniffelen allebei.‘Kom... tijd om te gaan’ zeg ik dan.

Onderweg naar het hotel babbelen we vrolijk over van alles en nog wat maar de stijgende spanning blijft onbesproken. In de taxi wordt die spanning voelbaar door steelse blikken en stiekeme strelingen op de achterbank. En in de hotelkamer houden we het niet meer. We willen zo graag zoenen, zo graag, maar vóór onze lippen elkaar raken bedenk ik me, ik leg mijn vinger op jouw mond: ‘nog even wachten Picasso, eerst moet er gewerkt worden’. Terwijl ik je aankijk maak ik de knoopjes van je overhemd open. Één voor één. Zonder het oogcontact te verliezen open ik je riem, je pantalon zakt op de grond. Dan spiek ik toch stiekem naar beneden, mijn blik wordt onvermijdelijk aangetrokken door die enorme bobbel. En ook al is het moeilijk om me te beheersen, die bobbel laat ik bewust nog even onaangeroerd. Ik trek je onderbroek uit. Jij bent nu volledig naakt. Ik pak je beide handen en breng ze naar de knoopjes van mijn blouse om aan te geven dat jij nu hetzelfde voor mij mag doen.

Bij ieder knoopje zie ik jouw gezichtsuitdrukking veranderen, je zou het ‘gepijnigd verlangen’ kunnen noemen, en dat is precies de blik waar ik op hoopte toen ik vanochtend mijn lingerie in de kast liet liggen. Ik trek langzaam de rits van mijn rok open, en als ook die op de grond zakt moet ik een lachje onderdrukken, zo vol bewondering staar jij mij aan.

We zijn nu allebei naakt. Jij legt je handen op mijn taille, ik sluit mijn ogen als jouw handen zachtjes naar boven glijden, over mijn borsten. Er loopt een rilling over mijn rug, ik wil niet dat je stopt, ik wil dat je doorgaat, dat je mij overal aanraakt, maar dan is het jouw beurt om te zeggen: ‘nog even wachten Picasso’. Ik klak quasi beledigd met mijn tong, ‘flauw hoor’ zeg ik lachend, maar pak dan toch de tekenspullen die ik speciaal heb meegenomen voor deze Artist Experience. Voor ons beide heb ik krijtjes, papier en een houten bord als ondergrond meegenomen. Ik ga op mijn buik op het bed liggen, jij gaat zitten op de bank.

‘Ik kan eigenlijk helemaal niet tekenen hoor,’ zeg jij als je het krijtje besluiteloos boven het vel laat zweven. ‘Dat is ook helemaal niet belangrijk’ zeg ik. Ik steun op mijn ellebogen en haal een blauw krijtje uit de doos. ‘Het gaat niet om wat er op papier komt. Het gaat erom dat je kijkt’ en ik laat mijn ogen veelbetekenend over jouw naakte lichaam gaan. ‘Naar jou kijken is geen straf’ zeg jij met een grijns. Dan zwijgen we en beginnen.

Ik begin met je contouren, laat mijn ogen over de robuuste welvingen van jouw mannelijke lichaam gaan. Ik kies kleuren die niet perse kloppen met de fysieke werkelijkheid, maar ik selecteer ze op jouw persoonlijkheid. We kennen elkaar pas net, maar ik heb al gezien dat jij een daadkrachtige man bent, dat jij weet wat je wilt, je bent grappig, doortastend en hebt levenservaring. Voor deze eigenschappen kies ik felrood en donkerblauw, ik zet de lijnen aan met donkere schaduwen waardoor er een krachtig beeld ontstaat. Tegelijkertijd heb ik gemerkt dat je ook gevoelig bent. Je vind het belangrijk dat ik het naar mijn zin heb. Je geeft om anderen, en die eigenschap maakt je een gelaagd en integer mens. Hiervoor gebruik ik lichtere kleuren en werk ik aan subtiele details.

Mijn blik wisselt tussen het vel papier en jouw lichaam, en als ik bij je ogen ben aangekomen zie ik dat jij hetzelfde doet. Jouw ogen gaan telkens mijn kant op. Je kijkt naar mij. Écht kijken. Zoals alleen kunstenaars dat kunnen. Ik volg je blik, die gaat van mijn benen, naar mijn heupen, naar mijn billen, naar mijn borsten. Iedere plek waar je ogen blijven rusten voel ik een lichte tinteling, alsof je mij daar ook daadwerkelijk aanraakt. Dit is het bruisende gevoel waar ik op hoopte, tekenen en getekend worden is een magische uitwisseling, een opbouw van spanning waar geen fysieke aanraking tegenop kan. Maar wanneer onze ogen elkaar opnieuw kruisen, weten we allebei dat we fysieke aanraking niet langer kunnen uitstellen.

Ik gooi de tekenspullen aan de kant, klim van het bed, bovenop jou. We vergeten de tekening. We denken alleen nog maar aan zoenen. Eindelijk kunnen we elkaar aanraken. De billen die jij zojuist zo aandachtig hebben bestudeerd liggen nu in jouw handen. Je kneed en knijpt zachtjes, en ik kus jou overal, je lippen, je wangen, je hals, je sleutelbeen. Ik ga met mijn handen over jouw lijf, je sterke armen, je schouders, je schedel. Ik voel je hard worden tegen mijn dijen. Dat windt mij op, mijn ademhaling wordt sneller, en ik laat me tussen jouw benen op de grond zakken. Tevreden kijk ik omhoog.‘Waar wilt u mij hebben Picasso?’"