Beau Monde magazine over zakenvrouw en escort bemiddelaar Marike

Op 4 juni 2024 publiceerde Beau Monde een artikel over onze eigenaresse Marike in de rubriek "Beau Business". In deze rubriek wordt maandelijks een stoere zakenvrouw geïnterviewd, die haar zaakjes goed voor elkaar heeft. Marike vertelt over haar werk als escort bemiddelaar en deelt een kijkje in haar privéleven. U kunt het artikel hier beneden zien en lezen, maar ook op de website van Beau Monde.

Powervrouw Marike is CEO van een escortbureau: ‘Ik ben een matchmaker’

Marike van der Velden (40) is CEO van Society Service, een high-end escortbureau met internationale cliënten: "Het kan een Jan Modaal zijn die ervoor heeft gespaard, maar ook een Amerikaanse filmster." Ze heeft trouwens ook bekende dames in haar bestand. "Daar wordt veel naar gevraagd." In gesprek met Beau Monde doet zij een boekje open over haar bijzondere baan.

"Eigenlijk ben ik geen glamourpoes: ik voel me het prettigst in jeans en op sneakers. Maar in mijn werk zie ik er altijd stijlvol en netjes uit. Omdat ik vind dat dit zo hoort, maar ook omdat ik mensen niet op het verkeerde been wil zetten: nu ik veertig ben, is het minder een issue, maar ik begon Society Service toen ik 21 was. Toen moest ik af en toe wel goed duidelijk maken dat ik alleen de boel manage en dus niet te boeken ben. Ja, die e-mails heb ik zeker ontvangen, van mannen die me uitnodigden en op mijn afwijzing in discussie gingen: 'Maar waarom dan niet?' Ik legde altijd uit dat het geven van die persoonlijke service niet in mijn functieomschrijving staat. Natuurlijk is er niets mis met het verlenen van seksuele diensten, maar dat is gewoon niet mijn passie. Het interessante aan mijn bedrijf is dat ik het wiel - hoe run je succesvol een escortbureau? - zelf moest uitvinden. Hier is geen opleiding of blueprint voor.

Als kind wilde ik minister-president worden, maar toen ik bij de opleiding politicologie was, schrok ik: dit zijn allemaal mensen die ik niet leuk vind. Van die wijsneuzen en zo stoffig… Business administration aan de Erasmus Universiteit leek me wel interessant. Na mijn bachelor en voor de master wist ik het even niet... Ga ik accountancy en control doen? Of human resources? Iets met marketing? Het sprak me allemaal niet echt aan. Dan maar stage lopen bij een competitive intelligence consultancybureau in Parijs, besloot ik. Daar heb ik vooral geleerd dat ik geen goede werknemer ben: ik verveelde me snel en vond de bedrijfsvoering niet efficiënt. Met mijn jeugdige onbezonnenheid dat ik daarna wel 'even' zelf een bedrijf op te zetten. Geen idee in wat, tot ik een medestudente sprak die een escortbureau wilde beginnen. Ach, waarom niet, dacht ik. Wat kan er misgaan? Bovendien hoefden we geen grote investering te doen, want we hadden alleen onze computers en telefoons nodig. En een website. We vonden een collega-student met design skills die het spannend vond om voor een appel en een ei onze website te bouwen. Nee, ik hoefde geen drempel over om dit werk te doen, al realiseerde ik me wel dat het runnen van een escortbureau mijn kansen op de arbeidsmarkt zou verkleinen. In het begin deed ik er nog consultancy naast: stel dat het niets zou worden, dan kon ik het gat op mijn cv nog vullen. Maar al snel stond ik voor een keuze, want het klikte zakelijk niet met mijn compagnon: stop ik of koop ik haar uit en ga ik alleen verder? Nou ja, de rest is dus geschiedenis..."

Uniek bedrijf

"Mijn bedrijf was en is nog steeds uniek in Nederland: we bieden stijlvolle, erotische ervaringen, waarbij zowel de klant als de escort het optimaal naar de zin moet hebben. Klanten geven hun wensen door en ik zoek daar de perfecte escortdame of gigolo bij. In die zin ben ik een matchmaker. We hebben zo'n 45 dames en 15 heren in het bestand, en soms ook transseksuele escort. Klanten komen uit alle lagen van de maatschappij: het kan een Jan Modaal zijn die moet sparen voor een leuke avond, maar ik koppel ook regelmatig Amerikaanse filmsterren, wereldberoemde zakenmannen of bekende atleten aan escorts, die als freelancer voor me werken. Nee, je zult begrijpen dat ik absoluut geen namen noem. Nooit. Discretie is essentieel in mijn branche. Deze werkwijze past niet bij iedereen: er zijn klanten - denk aan internationale royalty - die hun dames liever via een tussenpersoon boeken. Maar dat is bij ons geen optie, omdat dit ten koste gaat van de veiligheid van de dames of heren. Ik wil weten met wie de escorts afspreken en waarom.

Ik zie steeds vaker dat koppels een escort of gigolo boeken voor een spannend avontuur. Zeker als ze al langer samen zijn en die fantasie delen. En ja, ook alleenstaande vrouwen boeken steeds makkelijker en gigolo voor een romantische en opwindende avond. Omdat ze zich na een scheiding weer even vrouw willen voelen. Of omdat ze optimaal willen ontspannen. Het boeken van een gigolo is namelijk echt de ultieme vorm van zelfliefde."

Niet alleen seks

"Mannen of vrouwen die bellen voor alleen seks, hebben het niet begrepen. Zo jammer als een vrouw als eerste aan me vraagt of haar gigolo een grote piemel heeft. Alsof het alleen daarom gaat. Het sociale, intellectuele en emotionele aspect moet minstens zo belangrijk zijn als het seksuele. Denk aan uitgebreid eten en praten, ergens fijn cocktails drinken of misschien iets leuks doen. Alle escorts staan open voor erotiek, natuurlijk. Maar dat moet een logisch gevolg van de avond zijn, niet het enige doel. Het zijn ook gen fulltime escorts of gigolo's; vaak studeren ze en doen dit erbij. Of ze hebben een of twee dates per maand naast hun reguliere baan, voor de spanning en leuke bijverdiensten. Dit kunnen 'gewone' vrouwen zijn, maar ik heb ook bekende Nederlandse dames in mijn bestand. Daar wordt veel naar gevraagd, mannen vinden dat erg interessant. En nee, in de negentien jaar dat ik dit werk doe, is er nooit een naam naar buiten gekomen. Juist vanwege het persoonlijke contact dat ik met de klant heb. Er is wederzijds respect, en daardoor is het voor de escorts prettig werken. En voor mij dus ook. 

Helaas ontbreekt dat respect soms bij dienstverleners waarmee ik in zee wil gaan: van de twintig potentiële creditcardbedrijven hebben er negentien nee gezegd. Het zou niet nodig moeten zijn dat dit zoveel hoofdpijn kost, en dat ik gediscrimineerd word - want dat is het, ik word uitgesloten - vanwege het achterhaalde imago dat aan mijn niche kleeft. Wat ik doe is legaal, ik heb alle vergunningen en ik betaal keurig belasting. Mijn bedrijf is er een zoals ieder ander. En ik ben gewoon ondernemer, en ja, zeker een succesvolle."

Advies

"Bijna twintig jaar geleden wilde ik vooral de grootste worden. Ik droomde over het kopen van een eigen huis, met een auto ervoor en piano erin. Drie jaar later had ik dat doel bereikt. Natuurlijk was ik trots toen ik voor het eerst mijn Rotterdamse appartement instapte, maar het bereiken van je doelen zet je ook aan het denken: en nu dan? Wil ik per se nog meer geld verdienen, of wil ik iedere dag meer plezier uit mijn werk halen? Ik koos voor het laatste, door dingen die ik niet zo leuk vind - zoals bepaalde administratieve dingen - uit handen te geven. Het gaf me als ondernemer het zelfvertrouwen om strenger tegen klanten te zijn en voet bij stuk te houden: ik heb als eigenaar van een escortbureau bepaalde normen en waarden. En ik zeg heel comfortabel nee als iets over mijn grenzen of die van mijn escorts gaat. Dat advies wil ik andere vrouwelijke ondernemers geven: weet wat je visie is en durf daar trouw aan te blijven. Soms heb je een dikke huid nodig, en een 'fuck it'-mentaliteit. Dat helpt heel erg om - ondanks kritiek of tegenwerking je zakelijke doelen te bereiken."

Money talks

"Mijn vriend moet weleens lachen als ik in de supermarkt nog geen grasboter koop, omdat die volgende week in de aanbieding is. Dat heb ik van mijn ouders, die zijn superzuinig. Ik zwaai liever met mijn bonuskaart in de Albert Heijn dan met mijn creditcard in de P.C. Hooftstraat. Ik hou niet echt van shoppen, omdat ik al een kast vol heb met designerspullen van onder anderen Chanel en Louis Vuitton. Maar ik heb veel weggegeven. Wat moet ik er allemaal mee? Zo'n Burberry-tas is niet helemaal mijn smaak. Die kocht ik alleen omdat iedereen hem had, terwijl ik iemand anders er veel blijer mee kon maken. Dus dat heb ik gedaan. Basics, zoals jeans die aan vervanging toe zijn, koop ik nog wel, en soms een leuk kleurig jurkje bij mijn vriendin Tessa Koops. Ik investeer graag, ook in onroerend goed, en zou in principe kunnen stoppen met werken. Maar dat is geen optie, daarvoor vind ik mijn werk veel te leuk. Dat mijn vriend ook miljonair is, vind ik prettig. We kunnen allebei onze eigen broek ophouden en dat maakt onze relatie heel gelijkwaardig. Er is een financiële balans. 

Vakanties hoeven voor mij niet over the top: hoeveel plezier haal ik uit die extra uitgaven? Ik kies regelmatig voor een redelijk bescheiden hotel, want daar breng ik toch amper tijd door. Liever geef ik het uit aan bijzondere ervaringen, zoals een rondvlucht met een privé vliegtuigje in Vietnam. En onze Afrikaanse safari was een privétour met een kok, gids en assistent. Dat kost wat, maar die ervaring was zo geweldig, dat was iedere euro waard."