Gepubliceerd: 15 december 2014 11:30
Update: 15 december 2014 11:47
"Met het schaamrood op de kaken gaf ik bij Kamer van Koophandel aan dat onze vof als belangrijkste activiteit de ‘exploitatie van een escortservice’ zou hebben. Het was officieel, ik was vanaf nu directeur van een escortservice. De kans dat ik met deze werkervaring op mijn cv nog aan de bak zou komen als consultant was ineens stukken kleiner." Marike van der Velden is eigenaresse van Society Service, het grootste high class escortbureau van Nederland. Samen met journalist Romke Spierdijk biedt zij in de Escort Bijbel een onthullend inkijkje in de eredivisie van het verleiden. Een voorpublicatie.

Tegen het einde van mijn tweede stage leerde ik een jongedame uit Rotterdam kennen. Ze stond in de krant met haar plan een eigen high class escortservice te beginnen, iets dat ik erg interessant en spannend vond. Ik besloot haar een mailtje te sturen met het voorstel om af te spreken. Als bedrijfskundestudent kon ik haar vast wel helpen met die grootse plannen.

Het idee om mijn eigen bedrijf te starten was nog niet eens bij me opgekomen, het leek me gewoon erg leuk om met haar af te spreken en te kijken waar het schip zou stranden. Tijdens onze kennismaking bleek al snel dat het schip een heel stuk verder zou stranden dan verwacht. We ratelden aan één stuk door over alle ideeën die we hadden en over hoe we de koninginnen van de escortbranche konden worden. Er ontstond een plan dat de twee daaropvolgende weken verder ontwikkeld werd.

Oprichting van Society Service

Maar eigenlijk was in het eerste half uur van onze kennismaking het besluit al genomen: wij zouden samen een high class escortservice oprichten, de allerbeste van Nederland. Hoe we dat gingen doen wisten we nog niet precies,
maar het ging wel gebeuren. Bijna dagelijks mailden we ideeën naar elkaar en in korte tijd draaide ik een ondernemingsplan in elkaar. Ik zou vooral het zakelijke en administratieve deel op me nemen en mijn kersverse zakenpartner zou de promotie en werving doen. Zodra ik terug was in Nederland gingen we samen naar de Kamer van Koophandel en op 17 maart 2006 werd high class escortservice Society Service geboren. Mijn zakenpartner deed er heel luchtig over, maar ik kon de gespitste oortjes en ogen in mijn rug voelen toen ik met het schaamrood op de kaken aangaf dat onze vof als belangrijkste activiteit de ‘exploitatie van een escortservice’ zou hebben.

Ook de werkneemster van de Kamer van Koophandel leek er moeite mee te hebben. Zodra de aard van het bedrijf duidelijk was, excuseerde ze zich en liep ze direct naar haar leidinggevende. Na een verhit gesprek en wat telefoontjes kwam ze terug en schreef ze ons in bij het handelsregister. Het was officieel, ik was vanaf nu directeur van een escortservice.

Het opzetten van een escortservice was een behoorlijk onverwachte wending in mijn leven. Ik had nog geen ervaring met ondernemen en het was wel even wat anders dan consultant spelen bij een groot bedrijf. Ik wist niet of ik ondernemen wel leuk zou vinden, of ik er überhaupt goed in zou zijn en dan was het officieel ook nog eens prostitutie. Een high class escortservice klinkt natuurlijk wat chiquer, maar het is en blijft een vorm van prostitutie.
De kans dat ik met deze werkervaring op mijn cv nog aan de bak zou komen als consultant was ineens stukken kleiner.

De oplossing voor dit probleem was vrij eenvoudig: ik zou het gewoon verzwijgen. In alle communicatie naar buiten zou mijn zakenpartner ‘het gezicht’ zijn en ik zou achter de schermen werken, waardoor ik het prima kon combineren met het halen van mijn master. Ik wilde beslist mijn studie afmaken, je weet immers maar nooit. Het hielp overigens wel dat er net dat jaar een nieuwe master bijkwam: entrepreneurship and new business venturing. Een master over ondernemerschap, echt iets voor mij.

Een probleem waar minder eenvoudig een oplossing voor te vinden was, was hoe ik het aan mijn ouders ging vertellen. Want net zoals ik er als klein meisje nooit van droomde om hoerenmadam te worden, zo hadden mijn ouders dit vermoedelijk ook nooit voor ogen gehad voor hun kleine meid. Het beeld dat ze van me hadden zou in één klap veranderen, van voorbeeldige studente die nooit in de problemen was gekomen, naar gestigmatiseerde
madam. Ik besloot me goed voor te bereiden op het gesprek met mijn ouders en breidde het ondernemingsplan van Society Service wat uit. Uit dat plan bleek dat er niet veel nodig was voor het opzetten van een escortservice en
daarnaast is er geen betere tijd om failliet te gaan dan tijdens je studie. Je hebt dan weinig bezittingen en van een kale kip valt niet te plukken. Met mijn ondernemingsplan onder de arm ging ik naar mijn ouders. ’Pap, mam, ik moet jullie wat vertellen. Ik ben hier niet om toestemming te vragen, maar om het te vertellen. Ik heb het namelijk al gedaan.’ Precies zoals ik het voor de spiegel had geoefend, vertelde ik mijn ouders hoe ik een escortservice
had opgericht, dat ik gewoon mijn master af zou maken en dat ik op deze manier de tijd had om te bepalen of ik hierin verder wilde.

Natuurlijk hadden ze vragen, die ik allemaal probeerde te beantwoorden. Hun grootste zorgen waren wat anderen hier allemaal wel niet van zouden vinden en wat de consequenties hiervan zouden zijn voor de rest van mijn carrière. Ik beloofde mijn nieuwe baan voorlopig voor mezelf te houden, zodat ze er nog geen last van zouden hebben. Zelfs mijn twee jongere broertjes zou ik voorlopig nog niets vertellen. En zo gezegd, zo gedaan.

Ik behaalde ruim een jaar later mijn master en hield tot die tijd verborgen dat ik eigenaresse van een escortservice was. Alleen mijn beste vrienden wisten er vanaf. Toch wist ik dat ik na mijn studie een keuze moest maken om wel of niet verder te gaan met Society Service. Ik vond het ondernemen erg leuk en het liep best aardig voor een bedrijf dat net begonnen was. We maakten vanaf het begin een beetje winst. Niet veel, maar al in het eerste jaar waren de inkomsten hoger dan de uitgaven. Aan een website, een telefoon en een laptop heb je genoeg: voor het oprichten van een escortbureau heb je niet veel geld nodig. Met onze universitaire achtergrond konden we veel zelf doen, of het creatief uitbesteden.

De media-aandacht die we al snel kregen leverde de nodige sollicitaties op van geïnteresseerde dames, maar ook telefoontjes van potentiële cliënten. We waren een gouden team waarbij we allebei andere taken hadden en we elkaar goed aanvulden. De oprichting van de Ontknaapservice in 2007 hielp enorm bij het verkrijgen van mediaaandacht en bij het op de kaart zetten van Society Service.

De Ontknaapservice is een speciale service voor cliënten van 21 jaar en ouder met weinig tot geen seksuele ervaring. Het idee van de Ontknaapservice was eigenlijk in een paar uur bedacht en amper uitgewerkt, toen het een aantal weken later groot in de krant stond. In álle kranten welteverstaan.

Het leek wel wereldnieuws. Twee universitaire studentes richten een escortservice op voor maagden. Ik wist niet wat ik meemaakte. Ik was toevallig vroeg wakker op de dag dat De Telegraaf een artikel over de Ontknaapservice op de voorpagina publiceerde en zodra ik mijn telefoon aanzette stroomden de interviewaanvragen binnen. Media uit binnen- en buitenland waren geïnteresseerd in het verhaal en zonder enige media-ervaring deed ik die dag zo’n 50 interviews. We stonden definitief op de kaart.

De Ontknaapservice

Omdat de Ontknaapservice op dat moment niet meer was dan een idee, moesten we tijd winnen. We vertelden geïnteresseerde cliënten dat het dusdanig druk was dat er een kleine wachttijd was. In die tijd konden we alles rustig uitzoeken. We sloten een deal met een hip hotel in Rotterdam waar de knaapjes in alle rust en luxe ontknaapt konden worden. Daarnaast maakten we een deal met de eigenaar van een Rotterdamse seksshop die prachtige pakketten maakte, die inbegrepen waren bij elke boeking.

De inhoud van het pakket varieerde nogal en we hadden vooraf niet bedacht dat het onhandig was om de knaapjes te confronteren met seksspeeltjes voor gevorderden. Dat de champagne totaal niet gewaardeerd werd zagen we ook niet aankomen, maar deze werd snel vervangen door een leuke prosecco. Niet veel later kwamen de escorts met verzoekjes. Of er misschien ook iets in het pakket opgenomen kon worden voor persoonlijke hygiëne. Er zat al een douchegel en badolie in het pakket, maar dit werd snel uitgebreid met tandenborstels en deo. Het werd een waar pretpakket, waarmee we stad en land afreden om het af te leveren bij de escorts.

Door de populariteit van de Ontknaapservice was het overgrote deel van de cliënten op dat moment jong en maagd. Naarmate de tijd vorderde werd dit percentage steeds kleiner. Omdat de cliënten van de Ontknaapservice hun ontmaagding zo leuk vonden, werden ze in veel gevallen cliënten van onze reguliere escortservice. De samenwerking tussen mijn zakenpartner en mij verliep steeds minder soepel en tijdens het tweede jaar werd op pijnlijke wijze duidelijk hoeveel onze visies van elkaar afweken. Ik wilde een professioneel bedrijf dat toevallig in een bijzondere industrie opereerde, zij wilde een bijzonder bedrijf in een niet zo professionele industrie. Onze visies op hoe we ons geld wilden verdienen waren tegenstrijdig en dat botste. Een lange periode van onderhandelen volgde, waarbij we zouden bepalen wie er verder zou gaan met Society Service.

Uitkoop van zakenpartner

In eerste instantie vroeg ik mijn zakenpartner mij uit te kopen, maar we werden het niet met elkaar eens. Het was een lastige situatie die uitzichtloos leek. De onderhandelingen duurden al lang, maar opeens kon ik mijn  zakenpartner uitkopen, voor een bedrag dat lager was dan verwacht en onder voorwaarden waarover we het snel eens waren. En zo was ik ineens de enige directeur van Society Service. Dit was natuurlijk een spannend moment, want tot nu toe had ik er nog voor kunnen kiezen om gewoon consultant te worden. Ik had mijn werk tot dusver prima verborgen kunnen houden, maar door deze stap zou er een overduidelijk gat in mijn cv komen. Bij een  toekomstige sollicitatie zouden daar vragen over gesteld kunnen worden.

Daarnaast moest ik de taken van mijn voormalige zakenpartner overnemen, inclusief de marketing. Opeens was ik het gezicht van Society Service en stond ik in kranten en bladen. Tot dat moment was ik nog nooit professioneel gefotografeerd en werd ik hooguit met mijn voornaam vermeld in de interviews die regelmatig in de media verschenen. Ik wist dat ik nu een keuze moest maken die grote consequenties zou hebben. Toch hoefde ik er niet heel erg lang over na te denken, want ik vond mijn werk ontzettend leuk. Ik vond de branche interessant, maar vooral het ondernemen sprak me erg aan. Als ondernemer voelde ik me net zoals een kind dat in de zandbak liever zijn eigen zandkasteel bouwt, in plaats van met dat van een ander te spelen. Ik was er van overtuigd dat ik hiermee in mijn levensonderhoud kon voorzien en besloot daarom de stap te nemen.

Dit betekende ook dat meer mensen in mijn omgeving te weten zouden komen wat voor werk ik deed, iets dat ik tot nu toe goed verborgen had gehouden. Als de telefoon ging - die ging toen nog niet zo vaak - liep ik stiekem weg om deze te beantwoorden en ik sprak zachtjes, bijna fluisterend tegen de beller. Dit was zowel voor degene die me belde als voor mij de meest discrete optie. Juist als ik even niet kon bellen, belden er mensen met vragen
die ik op geen enkele manier discreet kon beantwoorden.

In de trein

Ik nam in die tijd nog regelmatig de trein en elke keer dat de telefoon ging was het weer spannend hoe ik het op ging lossen. Allereerst wilde ik niet dat de beller hoorde dat ik in de trein zat, want een high class escort service wordt zelden geassocieerd met de Nederlandse Spoorwegen. Daarnaast wilde ik niet dat mensen om me heen zouden horen waar het gesprek over ging. Ik nam zo zacht mogelijk de telefoon op. ’Society Service, goedemiddag.’ Om mij heen spitsten de eerste oortjes zich. ’Tarieven starten bij 700 euro voor twee uur.’ Een paar mensen draaiden zich om en keken wie deze zin uitsprak. ’Nee sorry, anale seks is niet mogelijk met die dame.’ En dan heb je dus de aandacht van de hele coupé.

In die tijd schaamde ik me, ik voelde me veroordeeld en vond het erg belangrijk wat mensen van me vonden. Nu heb ik dat veel minder. Society Service is iedere dag geopend van tien uur in de ochtend tot middernacht en ik kan mezelf moeilijk al die tijd opsluiten in een kantoortje. Dat betekent dat ik soms ook de telefoon opneem in de supermarkt, in een restaurant of als ik een bespreking heb met mijn accountant. Dat hoort er allemaal bij en inmiddels ben ik er aan gewend. Ik weet dat mijn accountant er ook aan gewend is, net als de vrienden waarmee ik in een restaurant zit. Maar de mensen achter me in de rij van de supermarkt natuurlijk niet, dus daar zoek ik een rustig plekje op en beantwoord rustig de vragen die de beller mij stelt. Mijn beste vriendin wees me er onlangs op dat ik meestal naar de afdeling met babyvoedsel loop, waarschijnlijk omdat het daar lekker rustig is.

Mocht iemand een deel van het gesprek opvangen en dus weten wat ik doe, dan maakt me dat nu niets meer uit. Ze vinden maar lekker wat ze willen, ik heb daar geen last meer van. Toch hang ik het niet aan de grote klok. Ik geloof dat mijn hele familie het inmiddels wel weet, maar er wordt nooit over gesproken op feestjes. En dat is maar goed ook, want dan praat ik waarschijnlijk de hele avond over mijn werk. Als mijn tandarts aan me vraagt hoe het op mijn werk gaat hou ik ook mijn mond, of ik praat er overheen. Ik antwoord dat het goed gaat en vraag hem hoe het bij hem gaat en of hij nog vakantieplannen heeft. Ik probeer te voorkomen dat ik mensen provoceer door over mijn werk te vertellen, maar ik schaam me tegelijkertijd nergens meer voor.

In het begin was dit heel anders, ik werd enorm nerveus als ik ‘het’ moest vertellen. Ik begon te blozen en met veel moeite en gedraai vertelde ik het uiteindelijk. Er heeft zelden iemand recht in mijn gezicht negatief gereageerd. Mensen aan wie ik het vertelde wisten zich in eerste instantie geen houding te geven. ’Oh echt? Goh, wat interessant’, meer kwam er meestal niet uit. Maar als ik dan wat langer met ze praatte kwamen de vragen. Hoe vaker ik meewerkte aan artikelen en televisieprogramma’s, hoe makkelijker het werd om over mijn werk te vertellen. Met trots toonde ik de artikelen die in kranten en bladen verschenen aan mijn vrienden, waarna ik ze ook op de website van Society Service zette. Het zijn er inmiddels nogal wat, enkele honderden. Vooral in Nederland natuurlijk, maar inmiddels ook in het buitenland.

De huidige situatie

Het is nu bijna tien jaar geleden dat ik de wereld van de high class escort instapte en in die tijd is Society Service uitgegroeid tot waarschijnlijk de grootste high class escortservice van Nederland. Ik baseer dit op wat ik om me heen hoor over ander bureaus, want officiële cijfers zijn er niet. In tegenstelling tot veel andere bedrijven kan ik geen branche-informatie downloaden bij het CBS of de Kamer van Koophandel. Tot op heden is de branche die het meest in de buurt komt ‘arbeidsbemiddeling, uitzendbureaus en personeelsbeheer’. Maar misschien valt een escortservice wel onder ‘overige zakelijke dienstverlening’, wie zal het zeggen.

Ondanks de grote hoeveelheid publicaties in de afgelopen jaren over mij en Society Service, blijven de interviewverzoeken binnenstromen. De wereld van de high class escort is een spannende en interessante wereld die permanent in de belangstelling staat. Op ieder feestje waar ik wél vertel over mijn werk hangen mijn gesprekspartners aan mijn lippen. In de media worden helaas meestal maar twee kanten van deze branche getoond. Aan de ene kant het negatieve imago dat prostitutie heeft door mensenhandel en criminaliteit. Recht hier tegenover staat de mysterieuze en glamoureuze wereld van high class escort. Ik zie mezelf als ondernemer en niet als madam.

Ik onderneem toevallig in de seksindustrie, maar ik kan net zo makkelijk sokken of slagroomtaarten verkopen. Voor mij maakt het niet uit, ondernemen is ondernemen.

Deze visie vormt de basis van Society Service en van de besluiten die ik neem. Ik denk zelfs dat mijn succes hier voor een groot deel aan te danken is, in combinatie met een flinke dosis doorzettingsvermogen, ambities en gewoon keihard werken. In tegenstelling tot wat veel mensen denken word ik niet slapend rijk. Ik denk sowieso dat je niet rijk kunt worden van het runnen van een escortservice, maar met de juiste opzet kun je er wel een leuke boterham mee verdienen.

Gelukkig is rijk worden geen doelstelling voor mij. Ik hoef niet zo nodig een gigantische auto en een kast vol designkleding te hebben. Die aankopen zijn eventjes leuk, maar gaan snel vervelen. Voor mij zit geluk meer in het doen van leuke dingen met de mensen waar ik van hou. Het klinkt als een cliché maar het is wel waar. Een middagje naar de bioscoop met een vriendin, een mooie reis maken met mijn jongste broertje, lekker koken voor mijn vrienden en familie: dat zijn de dingen waar ik uiteindelijk blij van word. Maar ik moet toegeven dat het wel heel fijn is om gewoon een goede wijn te kunnen kopen en niet afhankelijk te zijn van de bonusaanbieding.

Hoewel de mensen die het dichtst bij me staan me als heel lief omschrijven, heb ik in de branche het imago van een strenge zakenvrouw. Er wordt overal geroddeld, maar zeker in de escortwereld, die maar uit een paar spelers bestaat. En die roddels vang je wel eens op. Ik lig er niet van wakker, ik run een professioneel bedrijf en daar hoort naar mijn mening een zakelijke aanpak bij, met duidelijke regels, die voor iedereen gelden. Dit zorgt voor duidelijkheid richting zowel cliënten als escorts, wat veel van hen als prettig ervaren. Natuurlijk zullen er ook mensen zijn die het juist fijn vinden als de aanpak meer op het emotionele en persoonlijke gericht is, maar naar mijn mening gaat een dergelijke aanpak ten koste van de dienstverlening en weet je niet meer waar je aan toe bent. Een hele sexy aanpak is ook niet handig.

De escorts horen sexy te zijn, ik niet. Als ik een cliënt aan de telefoon heb sta ik hem vriendelijk en correct te woord waardoor hij vertrouwen krijgt in mij en Society Service. Het is niet de bedoeling dat ik hem opwind met spannende praatjes, daar zijn talloze sekslijnen voor.

De Escort Bijbel