Weekend Magazine van RTL Nieuws over werken als high class escort

Op 21 november publiceerde online magazine Weekend Magazine van RTL Nieuws een artikel over werken als high class escort bij onze luxe Nederlandse escortservice. Het originele artikel kunt u hier vinden maar ook hier beneden lezen.

Ik zit met de meest interessante zakenmannen aan tafel. Maar het draait om de seks.

Iedere maand melden zich tussen de 500 en 1000 jonge vrouwen aan bij de escortservice van Marike van der Velden. De helft daarvan doet dat omdat ze hard geld nodig hebben. Maar die neemt ze niet aan. Van de honderden aanmeldingen, komen er uiteindelijk maar één of twee vrouwen door de strenge selectie van Marike. Emma (22) werd vorig jaar aangenomen, ze wilde escort worden omdat het haar spannend leek. “Je maakt dingen mee die je anders niet meemaakt.”

Emma (niet haar echte naam en niet een van de vrouwen op de foto's) studeert aan de Universiteit van Amsterdam. Tot een jaar geleden kluste ze vooral bij in de horeca, maar toen las ze een artikel over vrouwen die als escort werken. “Daardoor werd ik wel nieuwsgierig”, zegt ze. “Ik zocht er meer informatie over op en las een boek dat Marike heeft geschreven over escorts, de Escort Bijbel. Dat boek was heel realistisch: er stond in dat het werk soms heel leuk is, maar soms ook niet. Het schetste geen sprookje. Maar ik werd er niet door afgeschrikt en ik bleef er benieuwd naar, dus na lang nadenken heb ik me aangemeld als escort.”

Vrouwen die zich aanmelden bij de escortservice van Marike, Society Service, moeten aan een paar voorwaarden voldoen. “Ten eerste moeten ze uitgesproken mooi zijn”, zegt Marike. “Maar ze moeten ook hun talen spreken, intelligent zijn, niet te veel tattoos hebben, niet roken en geen drugs gebruiken. Van de honderden vrouwen die zich iedere maand aanmelden, strepen we er dus heel veel af. Als vrouwen door de eerste selectie via internet heen komen, vragen we ze om nog een aanmeldformulier in te vullen. Daarin vragen we wie ze zijn, wat voor studie of werk ze doen, hoe lang ze dit werk al willen doen en waarom. Als die antwoorden bij ons passen, dan vragen we ze om ons te bellen op een bepaald tijdstip. Lukt dat ze niet, dan kunnen ze zich waarschijnlijk niet aan afspraken houden en vallen ze ook af.”

Als het telefoongesprek bevalt, vindt er een eerste echte gesprek plaats. “En mocht ook dat gesprek goed zijn, dan volgt er nog een tweede gesprek en geven we de vrouwen bedenktijd. We proberen tijdens de gesprekken vooral te kijken of iemand het werk echt leuk vindt, en het niet uit geldnood wil doen.” Escorts verdienen veel geld, laat Marike weten. De klanten zijn vaak zakenmannen, maar ook mannen die jaren voor een afspraak sparen en opvallend veel stelletjes die een trio willen. Ze betalen minimaal 700 euro voor een afspraak van twee uur. Voor de gemiddelde boeking wordt zo’n 1150 euro betaald. “De verdiensten voor de escort variëren en zijn afhankelijk van haar belastingsituatie. Maar met een paar boekingen per week kan ze een bovenmodaal jaarsalaris verdienen.”

Emma wilde het werk niet voor het geld doen, en waarschijnlijk was dat een van de redenen dat ze werd aangenomen bij het escortbureau. Na wat voorbereidingen kon ze naar haar eerste afspraak toe. “Dat kan ik me nog heel goed herinneren”, zegt Emma. “De eerste keer was de allerspannendste keer. Vooral het moment dat de deur van de hotelkamer open werd gedaan. De man was wat ouder dan de mannen die ik in het dagelijks leven zie, maar hij was heel aardig en vriendelijk. We hadden een heel goed gesprek voordat we intiem werden. De gesprekken die ik met klanten voer, vind ik ook het leukst. Door dit werk ontmoet je mensen op een manier waarop je ze anders nooit zou ontmoeten. Het gesprek gaat veel meer de diepte in, je leert iemand op een hele andere manier kennen. We praten over wat hem bezighoudt in het dagelijks leven, hoe hij tegen dingen aankijkt, over mooie plekken in de wereld die hij ontdekt heeft. Soms ontdekken we die ook samen, sommige cliënten nemen me mee op vakantie of op een tropische vakantie. Menig journalist zou jaloers op me zijn. Ik zit aan tafel met vooraanstaande zakenmannen waarmee ik heel informeel kan kletsen. De gesprekken zijn te vergelijken met de gesprekken die ik met mijn beste vrienden en vriendinnen voer. Maar uiteindelijk gaat het natuurlijk om de seks.”

Emma vergelijkt de seks met haar cliënten als een uitgebreide vrijpartij met een vriendje of minnaar. “Zoenen, een lang voorspel, een massage, lekker in bad, vrijen, en soms een striptease ofzo. Ik doe met mijn cliënten geen dingen die ik buiten mijn werk niet zou doen. Een absolute no-go is natuurlijk onveilige seks. En hele extreme wensen heb ik eigenlijk nog niet gehad, de meeste mannen willen kaarsjes en massageolie in plaats van tepelklemmen en zweepjes.” De seks heeft Emma nooit lastig gevonden. Soms heeft ze wel minder leuke boekingen, zegt ze. Als ze bijvoorbeeld geen klik heeft met de cliënt en het lastig is om het gesprek op gang te houden. “Maar ik ben altijd makkelijk geweest qua seks, ik heb het altijd heel normaal gevonden en ik kan er alleen maar van genieten. Dat is door dit werk niet veranderd.”

Toch is het voor sommige vrouwen lastiger om dit werk te doen dan voor andere, zegt seksuoloog Peter Leusink. “Er zijn vrouwen die voor het werk kiezen om financiële redenen, of bijvoorbeeld omdat ze een slechte relatie of een slecht zelfbeeld hebben en naar een kick zoeken. Die vrouwen komen waarschijnlijk van een koude kermis thuis, ze lossen hun eigenlijke problemen niet op, ze komen alleen maar in een roes. Sommige mensen denken dat vrouwen die misbruikt zijn, vaker als sekswerker gaan werken. Daar is heel veel onderzoek naar gedaan, maar het is niet waar. Het is wel zo dat ze vaker misbruikt worden doordat ze als sekswerker werken, maar de vrouwen die vrijwillig voor dit werk kiezen en ervoor kiezen omdat ze het leuk vinden en echt willen, daar is niets mis mee.” 

Toch moeten vrouwen die als escort willen werken, er volgens Leusink goed op letten dat het beroep echt bij ze past. Stel dat je moeilijk nee kunt zeggen of makkelijk over je eigen grens heen gaat, dan is het onverstandig om escort te worden. “Dan raak je beschadigd.” Toch zijn er, zelfs als vrouwen hun keuze goed overwegen, altijd vrouwen die er na een jaar achter komen dat ze niet voor het beroep zijn weggelegd. “Maar dat heb je bij elk beroep. Sommige mensen kunnen ook beter geen leraar economie worden. Dat klinkt misschien heel flauw, maar ik meen het echt. We moeten het beroep een beetje normaliseren, het stigma wegnemen, dan komen er uiteindelijk ook minder problemen in voor. Zonder het taboe zou het voor prostituees en sekswerkers een stuk makkelijker zijn om open te zijn over problemen op hun werk. Die problemen kunnen best groot zijn: verkrachtingen, soa’s of zelfs ongewenste zwangerschappen. Daar moeten ze over kunnen praten.”

Emma vindt het niet lastig dat mensen haar werk niet begrijpen. “Dat is ook niet gek, denk ik. Het is wel de reden dat ik er niet mee te koop loop, en dat niet iedereen van mij weet dat ik dit werk doe.” Emma’s ouders weten niet dat ze een escort is en veel van haar vrienden ook niet. “Mijn ouders heb ik het niet verteld omdat ik mijn seksleven liever niet met hen bespreek. Twee hele goede vriendinnen weten het wel, zij reageerden er positief op en zijn heel benieuwd naar het werk.” Bang dat andere vrienden erachter komen, is ze niet. Meestal spreekt ze met mannen af op hotelkamers. “Of in luxe restaurants. Dat zijn geen plekken waar mijn vrienden komen, dus ik ben niet bang om ze per ongeluk tegen te komen terwijl ik aan het werk ben.” Maar zou ze het aan iedereen vertellen als haar beroep wel normaal zijn? “Dat weet ik niet. Misschien zou ik het ook wel niet vertellen. Dat niemand het weet, maakt het spannend. Het is een andere wereld waar ik helemaal in opga. Als het de normaalste zaak van de wereld zou zijn, dan zou dat spannende stukje verdwijnen.”